ธรรมะ จาก คนบ้า

คนบ้ากวาดลานวัดฝุ่นฟุ้งไปทั่ว แววตาสนุกสนานที่ไม่เคยเปลี่ยนไม่ว่าโลกภายนอกจะเป็นอย่างไร ดูเหมือนชายคนนี้มึพรวิเศษไม่เคยกังวลเรื่องหิวหรือป่วยเสื้อผ้าขาดวิ่นสกปรกมอมแมมไปตามประสา มีแต่หลวงตาที่อยู่ที่วัดมานานเท่าทีจำได้พอกันเท่านั้นที่จะสื่อสารให้เข้าใจได้ คนบ้านี้ไม่เคยทำความลำบากให้ใครเรื่องที่อยู่ที่กิน ในวัดดูจะมีทุกอย่างให้แล้ว เรี่ยวแรงที่มีก็ใช้กับกิจการของวัดได้เกินคุ้มกว่าข้าวก้นบาตรที่ได้แต่ละวัน เวลาบ่ายที่วัดเป็นเวลาที่พระเณรทั้งหลายได้ มารวมกันทำความสะอาด พูดคุยกันบ้าง พระที่ฝึกปฎิบัติก็พอได้แลกเปลี่ยนภูมิรู้ภูมิธรรมกันไป

ในบ่ายวันหนึ่งเสียงพระสองรูปดังขึ้นเพราะเริ่มจะแลกเปลี่ยนภูมิรู้กันในเรื่องโลกมีอยู่หรือไม่จนดึงความสนใจของชายบ้าให้เข้าไปฟ้ง ทุกครั้งที่พระองค์หนึ่งพูดในความเห็นของตนเองเรื่องโลกมีอยู่ กาย ใจ มีอยู่ ต้องเข้าใจอย่างนี้ก่อนจะดับโลกได้และจึงดับทุกข์ได้ พอพูดจบหนึ่งคำคนบ้าก็ปรบมือให้ พยักหน้ายิ้ม พึมพำว่าถูกๆ ถูกแล้ว พระเณรอื่นๆก็พลอยพยักหน้าตามไปด้วยแต่ก็ต้องคอยปรามให้คนบ้าเงียบบ้างเพราะจะคอยเชียร์ไปได้ทุกคำพูดเสียงออกจะดังกว่าทุกคน  พออีกพระอีกรูปหนึ่งพูดว่า โลก นี้ กาย ใจ นี้เป็น สมมติถ้าไม่เข้าใจ หรือตั้งใจไว้แต่แรกก็จะไม่สามารถดับทุกข์ได้ ชายบ้าก็แสดงออกอย่างเดียวกันกับพระองค์แรกไม่ผิด ไม่ต่างออกไปเลย และพระเณรก็พยักหน้าตามไปอย่างเดียวกัน

พระทั้งสองต่างคนก็ต่างให้ความเห็นลึกลงไป เสียงก็เริ่มดังคนในวัดก็เริ่มมุงดูมากขึ้นเรื่องที่พูดก็เริ่มเขว้ไปมา อากาศก็ร้อนอบอ้าว ชายคนบ้านี้ยังทำทุกอย่างเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนใครจะพูดอย่างไรก็บอกว่าถูกแล้วถูกแล้วปรบมือให้กำลังใจเสมอ บ่ายเริ่มแก่อากาศร้อนคนก็เริ่มเบื่อหายไปเรื่อยจนในท้ายสุดแม้พระทั้งคู่ที่เริ่มเรื่องก็แยกย้ายกันไปด้วยความคิดและทิฐฐิของแต่คน คนบ้ายังคงนั่งอยู่พยักหน้ายิ้มกับนก กับกระรอก หยิบไม้กวาดมาเคาะพื้น บ้างทีก็ลุกขึ้นดีใจพึมพำคนเดียวว่าถูกๆ ถูกแล้ว

ไม่นานนักหลวงตาก็เดินมาบอกให้ไปอาบน้ำทานข้าว คนบ้าเริ่มพูดว่าฉันเจอธรรมะวันนี้แกรู้ไหม พอหลวงตาถามว่าธรรมะอะไรคนบ้าก็บอกว่า”ถูก ถูก”แล้วปรบมือดีใจอีกครั้ง  หลวงตายิ้มให้กับคนรู้จักมานานคนนี้ถามแบบไม่ต้องการคำตอบว่า เธอเห็นว่าอะไรถูกหรือดีถึงได้เอาแต่พูดว่าถูกถูกทั้งวัน คนบ้าไม่เสียเวลาคิดเลยก่อนตอบว่าจะพูดว่า “ถูกแล้ว” ก่อนเดินไปอาบน้ำ หลวงตาได้แต่ยิ้มพลางนึกว่าใครหนอจะสัมผัสความสุขความเป็นไปในโลกนี้ ไม่ขัดขวางต่อต้านหรือยอมรับ ละวางในสิ่งสมมติทั้งหลายได้เหมือนคนบ้าคนนี้

++นิทานเรื่องนี้ดัดแปลงมาจากนิทานเซน

@นั่งเก้าอี้